Serious male scientist working on a tablet reviewing an online phd publication in a lab. Laboratory worker updating health data for a science journal. Medical professional document clinical trial.
13/08/2025
,
przez admin

Badania PHOSPHARE

BADANIA PHOSPHARE WYKAZAŁY ZNACZNIE NIŻSZĄ CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA HIPOFOSFATEMII W PRZYPADKU STOSOWANIA DERIZOMALTOZY ŻELAZOWEJ W PORÓWNANIU Z KARBOKSYMALTOZĄ ŻELAZOWĄ1

PHOSPHARE-IDA

Dwa identyczne, randomizowane (1:1), otwarte badania porównawcze przeprowadzone z udziałem 245 pacjentów z niedokrwistością z niedoboru żelaza (IDA) oraz nietolerancją lub brakiem odpowiedzi na doustne preparaty żelaza. Derizomaltozę żelazową (FDI) podawano w pojedynczej dawce 1000 mg w postacie wlewu dożylnego przez 20 minut w dniu 0. Karboksymaltozę żelazową (FCM) podawano w dawce 750 mg w dniu 0 oraz 750 mg w dniu 7. Pełny opis projektu badania znajduje się poniżej.

Łączna częstość występowania hipofosfatemii (<2,0 mg/dl) w badaniach PHOSPHARE (pierwszorzędowy punkt końcowy)1

Procent pacjentów z hipofosfatemią od początku badania do 35. dnia:

  • Badanie A: 7,9% po zastosowaniu FDI vs 75,0% po zastosowaniu FCM [skorygowana różnica częstości: –67,0% (95% CI: –77,4%, –51,5%)]
  • Badanie B: 8,1% po zastosowaniu FDI vs 73,7% po zastosowaniu FCM [skorygowana różnica częstości: –65,8% (95% CI: –76,6%, –49,8%)]
  • Dane łączone: 8,0% po zastosowaniu FDI vs 74,4% po zastosowaniu FCM [skorygowana różnica częstości: –68,3% (95% CI: –76,5%, –56,5%)]

Analiza post hoc: łączna częstość występowania ciężkiej hipofosfatemii (≤1,0 mg/dl)

Obrazek posiada pusty atrybut alt - plik: Zrzut-ekranu-2025-09-4-o-13.41.02.png

Ograniczenia badania

W obu badaniach uczestniczyły głównie kobiety z niedokrwistością z niedoboru żelaza spowodowaną krwawieniem ginekologicznym, u których częstość występowania hipofosfatemii jest wyższa. To prawdopodobnie wyjaśnia wyższą niż oczekiwano częstość występowania hipofosfatemii po leczeniu karboksymaltozą żelazową. W badaniach nie mierzono wyników klinicznych.

Projekt badania – PHOSPHARE-IDA

Derizomaltoza żelazowa vs karboksymaltoza żelazowa – badanie przeprowadzone w 114 ośrodkach w USA1

Dwa identyczne, randomizowane, otwarte badania kliniczne z udziałem 245 pacjentów z niedokrwistością z niedoboru żelaza oraz nietolerancją lub brakiem skuteczności leczenia doustnymi preparatami żelaza.1

245 dorosłych pacjentów z niedokrwistością z niedoboru żelaza

Wybrane kryteria włączenia:

  • ≥18 lat
  • Hb ≤11 g/dl
  • Stężenie ferrytyny <100 ng/ml
  • Historia nietolerancji lub braku odpowiedzi na przyjmowanie doustnego preparatu żelaza przez co najmniej 1 miesiąc

Wybrane kryteria wyłączenia

  • Pacjenci z obniżoną czynnością nerek

Wybrane dane demograficzne na początku badania:

  • Badanie A: średni wiek, 45,1 lat; 95,9% kobiet
  • Badanie B: średni wiek, 42,6 lat; 94,1% kobiet

Randomizacja 1:1

117 pacjentów w grupie otrzymującej karboksymaltozę żelazową

Badanie A: 60

Badanie B: 57

  • 750 mg na dawkę w dniu 0 i w dniu 7
  • 2 dawki (łącznie 1500 mg)

117 pacjentów w grupie otrzymującej derizomaltozę żelazową

Badanie A: 63

Badanie B: 62

  • Pojedyncza dawka 1000 mg w dniu 0
  • Infuzja ponad 20 minut

35-dniowy okres obserwacji

Pierwszorzędowy punkt końcowy1

Częstość występowania hipofosfatemii (poziom fosforanów w surowicy <2,0 mg/dl) między początkiem badania a dniem 35.

PHOSPHARE-IBD

BADANIE PORÓWNAWCZE Z UDZIAŁEM PACJENTÓW Z NIEDOKRWISTOŚCIĄ Z NIEDOBORU ŻELAZA I NIESWOISTYMI CHOROBAMI ZAPALNYMI JELIT2

To randomizowane, podwójnie zaślepione badanie kliniczne przeprowadzono w 20 ambulatoryjnych klinikach szpitalnych w Europie (Austria, Dania, Niemcy, Szwecja i Wielka Brytania). Dziewięćdziesięciu siedmiu dorosłych pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit (IBD) oraz niedokrwistością z niedoboru żelaza (IDA) zostało losowo przydzielonych w stosunku 1:1 do otrzymania derizomaltozy żelazowej (n=49) lub karboksymaltozy żelazowej (FCM) (n=48) w dniu rozpoczęcia badania oraz w 35. dniu, zgodnie z identycznym schematem dawkowania opartym na stężeniu hemoglobiny i masie ciała.

Pacjenci w badaniu PHOSPHARE-IBD otrzymali 1000 mg FDI lub FCM w dniu 0. Następnie, w dniu 35., podano im 1000 mg lub 500 mg FDI albo odpowiednio 1000 mg lub 500 mg FCM — zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego zatwierdzoną przez Europejską Agencję Leków dla obu preparatów.

Pierwszorzędowy punkt końcowy

  • Częstość występowania hipofosfatemii (stężenie fosforanów w surowicy <2,0 mg/dl) od wartości początkowej do 35. dnia

Wybrane dodatkowe punkty końcowe

  • Zmiana stężenia Hb od wartości początkowej do 70. dnia
  • Zmiana wyniku w skali FACIT-Fatigue od wartości początkowej do 70. dnia
  • Zmiana biomarkerów metabolizmu kości i minerałów od wartości początkowej do 70. dnia
  • Częstość występowania zdarzeń niepożądanych i poważnych zdarzeń niepożądanych w dowolnym momencie badania

Częstość występowania hipofosfatemii była znacznie mniejsza w przypadku leczenia FDI w porównaniu z FCM od początkowego do 35. dnia (pierwszorzędowy punkt końcowy)2

ZMIANA STĘŻENIA HB, WYNIKI W SKALI FACIT-FATIGUE I STĘŻENIE FOSFORANÓW (DODATKOWE PUNKTY KOŃCOWE)2*

Zmiana stężenia Hb

Zmiana wyniku w skali FACIT-Fatigue

*p=0,005; **p=0,009

Zmiana w stężeniu fosforanów w surowicy

*p=0,019; **p<0,001; ***p<0,014

*Wykresy dotyczące zmiany stężenia Hb i FACIT-Fatigue oparto na populacji ITT, natomiast wykres dotyczący stężenia fosforanów wykorzystuje zestaw do analiz bezpieczeństwa.

Dane dotyczące bezpieczeństwa z badania PHOSPHARE-IBD

Zdarzenia niepożądane i poważne zdarzenia niepożądane występowały z porównywalną częstością w grupach przyjmujących FDI i FCM. Hipofosfatemia i niedobór witaminy D były zgłaszane częściej w grupie przyjmującej FCM niż w grupie przyjmującej FDI. Ból głowy i nudności były zgłaszane częściej w grupie przyjmującej FDI niż w grupie przyjmującej FCM.

Zdarzenia niepożądane

 FDI (n=48)FCM (n=49)
JAKIEKOLWIEK ZDARZENIA NIEPOŻĄDANE44 (91.7%)44 (89.8%)
NAJCZĘSTSZE ZDARZENIA NIEPOŻĄDANE (≥10% W CO NAJMNIEJ JEDNEJ GRUPIE LECZONEJ)
NIEDOBÓR WITAMINY D11 (22.9%)17 (34.7%)
HIPOFOSFATEMIA1 (2.1%)14 (28.6%)
NIEŻYT NOSA I GARDŁA8 (16.7%)10 (20.4%)
BÓL GŁOWY9 (18.8%)5 (10.2%)
BÓL STAWÓW7 (14.6%)6 (12.2%)
NUDNOŚCI6 (12.5%)1 (2.0%)
ZMĘCZENIE5 (10.4%)4 (8.2%)

Szczegółowe informacje na temat badania można znaleźć w pełnej publikacji.

PHOSPHARE-IDA: https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC7042864/

PHOSPHARE-IBD: https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10086283/

Referencje

  1. Wolf M, Rubin J, Achebe M, et al. Effects of Iron Isomaltoside vs Ferric Carboxymaltose on Hypophosphatemia in Iron-Deficiency Anemia: Two Randomized Clinical Trials. JAMA. 2020;323(5):432-443. doi:10.1001/jama.2019.22450
  2. Zoller H, Wolf M, Blumenstein I, et al. Hypophosphataemia following ferric derisomaltose and ferric carboxymaltose in patients with iron deficiency anaemia due to inflammatory bowel disease (PHOSPHARE-IBD): a randomised clinical trial. Gut. 2023;72(4):644-653. doi:10.1136/gutjnl-2022-327897

Skopiowano!

Powiązane wpisy

Badania FERWON